Via nova à piglià
Seguidà ti ogni stonda
Vede u mondu infinitu
È francà ogni sponda
Sunnià à le stelle
Cun tè, accumbracciati
È mandà li à spassu
Quelli foglii stracciati
Quelli foglii stracciati
Cun tè, cun tè
lu mondu hè da rifà
Cun tè, cun tè
a vita hè da campà
Cun tè, cun tè
nant’à sta via nova
Mittaremu l’amore à prova
Via nova à piglià
Vita nova à campà si
Falli belli è sicuri
Cun tè tutt’i mio passi
Scaccià nuli d’u celu
È nant’u mare e sciume
Per pudè rispirà
Dinò lu to prufume
Via nova à piglià
Assirinà li to ghjorni
Fà ride u nostru tempu
È risplende i cuntorni
Cantà à piene labbre
Scappà tutte cunfine
Un mondu appesu à apre
Basgià ci senza fine
Bloggu ingiru à i puemi in lingua corsa d’Antoine Parodin. Mandate puru u vostru avvisu in cummenti ! Bon’ viaghju in issi sogni scritti !
mercredi 28 novembre 2018
Novu altrò
Sopr’à u portu
Ti n’arricordi ?
Di i battelli
À i so bordi
I sogni scemi
D’un novu altrò
Da apre sti purtò
Partemu inseme quand’è tù voli
Ci purtaranu i mari d’ogliu
Partemu inseme quì o quallà
In ogni locu ch’a vita hè un ghjocu
È di viaghjà
Sopr’à u ponte
Ti n’arricordi?
Di l’orizonte
L’abbracci cordi
Di quella ghjente
D’un novu altrò
Da apre sti purtò
Sopr’à ste sponde
Ti n’arricordi ?
Chì ritruvemu
I nostri lochi
A nostra tarra
Ancu l’altrò
Da apre sti purtò
Ti n’arricordi ?
Di i battelli
À i so bordi
I sogni scemi
D’un novu altrò
Da apre sti purtò
Partemu inseme quand’è tù voli
Ci purtaranu i mari d’ogliu
Partemu inseme quì o quallà
In ogni locu ch’a vita hè un ghjocu
È di viaghjà
Sopr’à u ponte
Ti n’arricordi?
Di l’orizonte
L’abbracci cordi
Di quella ghjente
D’un novu altrò
Da apre sti purtò
Sopr’à ste sponde
Ti n’arricordi ?
Chì ritruvemu
I nostri lochi
A nostra tarra
Ancu l’altrò
Da apre sti purtò
samedi 20 octobre 2018
A memoria
Un secretu ch’ùn pò palisà si
Chì stà solu è ciattu in una gola
A parolla hè muta è ferma sola
In lu frombu di li nostri passi
Duie voce, un zitellu
Una donna, ma sò in celu
Un secretu ch’ùn pò palisà si
Dopu à anni di suffrenza immensa
A parolla stà in capu è pensa
In lu frombu di li nostri passi
Duie voce, un zitellu
Una donna, ma sò in celu
A memoria, a memoria
Sarà per sempre a so sola tomba
Mez’un tempu chì passa è i tomba
A memoria, a memoria
D’un secretu ch’ùn hè sparitu
È ci lascia cun core feritu
Un secretu ch’ùn pò palisà si
Un rigretu, un ricordu, una fiura
Una ferita chì n’ùn si cura
In u frombu di li nostri passi
Duie voce, un zitellu
Una donna, ma sò in celu
Antoine Parodin
Marti u 16 d’Uttobre di u 2018
Aiacciu
Chì stà solu è ciattu in una gola
A parolla hè muta è ferma sola
In lu frombu di li nostri passi
Duie voce, un zitellu
Una donna, ma sò in celu
Un secretu ch’ùn pò palisà si
Dopu à anni di suffrenza immensa
A parolla stà in capu è pensa
In lu frombu di li nostri passi
Duie voce, un zitellu
Una donna, ma sò in celu
A memoria, a memoria
Sarà per sempre a so sola tomba
Mez’un tempu chì passa è i tomba
A memoria, a memoria
D’un secretu ch’ùn hè sparitu
È ci lascia cun core feritu
Un secretu ch’ùn pò palisà si
Un rigretu, un ricordu, una fiura
Una ferita chì n’ùn si cura
In u frombu di li nostri passi
Duie voce, un zitellu
Una donna, ma sò in celu
Antoine Parodin
Marti u 16 d’Uttobre di u 2018
Aiacciu
Fin’di guerra
Hè fin’di guerra è di battaglia
È hè finita la mitraglia
Scappanu tutti li suldati
À mez’i corpi è sangui dati
Trascinendu li so orrori
In lu dulore è li tarrori
Anu à viutà ogni palazzu
Da par tuttu anu da fà tazzu
Pà noi tutti ùn hè vittoria
Hè piatta è muta in ogni voce
Hè quessa a vera è zitta storia
Chì corre à l’ombra di e croce
À l’ochji vioti o vivi o morti
Arrubbanu le case è l’orti
Da sminticà l’attrucitai
N’un mondu senza umanitai
Sò tombe e donne è i zitelli
L’animali è i vichjarelli
Un fiume rossu sò e vie
Rotte l’anime cù le vite
È hè finita la mitraglia
Scappanu tutti li suldati
À mez’i corpi è sangui dati
Trascinendu li so orrori
In lu dulore è li tarrori
Anu à viutà ogni palazzu
Da par tuttu anu da fà tazzu
Pà noi tutti ùn hè vittoria
Hè piatta è muta in ogni voce
Hè quessa a vera è zitta storia
Chì corre à l’ombra di e croce
À l’ochji vioti o vivi o morti
Arrubbanu le case è l’orti
Da sminticà l’attrucitai
N’un mondu senza umanitai
Sò tombe e donne è i zitelli
L’animali è i vichjarelli
Un fiume rossu sò e vie
Rotte l’anime cù le vite
Antoine Parodin
Luni u 15 d’Uttobre di u 2018
Aiacciu
I fragni
Cum’u tempu chì passa cù e so centu angoscie
Cum’a piove chì fala cù e so mille goccie
Cum’a vita chì và cù i so milli lagni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’un sole chì scappa quandu ghjunghje l’abbrocu
Cum’a memoria in core ci face lu so locu
Cum’a vita chì và cù i mumenti sani
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’a luna d’argentu è so centu stelle
Cum’u calore dolce di a to bruna pelle
Cum’a vita chì và cù u so curteghju d’anni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’i so ochji cari à culor’ castagninu
Cum’u turchinu immensu di u mare divinu
Cum’a vita chì và cù i so centu danni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’u tempu macina e stonde è i ramenti
Cum’a fiura chì stà chjosa in e nostre menti
Cum’a vita chì và ch’ùn sguassa li m’affanni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Antoine Parodin
Dumenica u 21 d’Uttobre di u 2018
Aiacciu
Cum’a piove chì fala cù e so mille goccie
Cum’a vita chì và cù i so milli lagni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’un sole chì scappa quandu ghjunghje l’abbrocu
Cum’a memoria in core ci face lu so locu
Cum’a vita chì và cù i mumenti sani
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’a luna d’argentu è so centu stelle
Cum’u calore dolce di a to bruna pelle
Cum’a vita chì và cù u so curteghju d’anni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’i so ochji cari à culor’ castagninu
Cum’u turchinu immensu di u mare divinu
Cum’a vita chì và cù i so centu danni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Cum’u tempu macina e stonde è i ramenti
Cum’a fiura chì stà chjosa in e nostre menti
Cum’a vita chì và ch’ùn sguassa li m’affanni
Faci girà senza piantà
Di u me core tutt’i fragni
Antoine Parodin
Dumenica u 21 d’Uttobre di u 2018
Aiacciu
mercredi 5 septembre 2018
L’omu è u mare
Era quì nant’u so scogliu
Fighjulendu a mane, a sera
U mare furiosu o d’ogliu
Sempre d’a stessa manera
Era quì in lu so portu
À carizzà i so pedi
Era lu so versu scioltu
Ùn cuntava mancu i pedi
Era un omu à u mare
Era un mare à un omu
Eranu duie alme chjare
Cù un stintu mai domu
Era quì nant’u so molu
Guardendu a stesa turchina
Dicendu : « ùn sò mai solu
Ci hè iss’onda quì vicina »
Era quì è po quallà ne
Tuccava ogni cuntinente
À timpesta, à sulane
Tinendu le sempre à mente
Era quì nant’u so scogliu
Era quì à fighjulà
Ma l’omu è u mare d’ogliu
Sò inseme in l’eternità
Culori di Van Gogh
Hè a pezza trista è muta è hè viota quella sedia
A natura hè zitta è muta pare una strana cumedia
Sott’i colpi d’u pinnellu si sveglia a ghjente in tarrazza
Sentu i mughji d’u zitellu è mancu un anghjulu passa
Daretu à la so tela si mira sempre ogni sole
Cù u chjaror’d’ogni stella face ballu u girasole
È l’alivi è e cicale accoglienu lu pittoru
S’arrizza lu naturale è si face tuttu d’oru
È da sta natura fata chì face ciò ch’eiu socu
Sò ind’un albore nati i culori di Van Gogh
Si pesa lu sole sopra à i prati veranili
È pudemu infine scopre e nove sponde d’aprile
U turchinu di l’assenza intigne lu paisaghju
Cù i lumi di sperenza di u veranu, di maghju
Si sparghjenu e volute in la notte d’a so alma
È e sciume assulute rimpiazzanu l’onda calma
Si sparghjenu ste spirale cù e so farfalle accese
Ghjunghje l’ora vispirale è li so dimonii intesi
Antoine Parodin
mardi 4 septembre 2018
Tutti ci sò
Rivecu sempre u mio scornu
In sta pezza accesa
D’a gran’ casa d’u paese
U ghjornu si pesa
Oghje ùn ci hè più nunda in fornu
Hè mutu tutt’u cuntornu
È n’ùn ci sò più
Rivecu sempre u carminu
U focu è e fiare
Cose ch’o tiniu care
Memoria fiumara
L’hà pigliati tutti tutti
Senza fanne manc’un fruttu
È n’ùn ci sò più
Rivecu e strette à a luce
Di u sole d’oru
Caldu caldu è m’innamoru
Di ‘ssi ochji tesoru
Turchini quant’è u mare
E so onde sempre chjare
È n’ùn ci sò più
Ma ci vecu una bandera
Sempre à svintulà
Chì dà voglia di cantà
À quelli d’avà
A ghjuventù ch’hà la brama
D’accende la torna a fiamma
È tutti ci sò
Chì dà voglia di luttà
Pà la nostra Corsica
È tutti ci sò
Antoine Parodin
Un monte in u mare
In l’albore quallà prufumata di machja
Hè natu à mez’u mare stu scogliu o stu monte
D’un sguardu chjaru è lindu carezza l’orizonte
È s’alza fieru è rittu u monte capimachja
Sta muntagna d’argentu in u Maritarraniu
Canta le so canzone à l’acellu chì vene
À truvà sta risorsa pà l’acillucci à vene
Di tempu sempre bellu, di tempu mai pagnu
A muntagna n’u mare
Chì stà sola sulella
À mezu à l’onde chjare
Ghjè la nostra isulella
A muntagna n’u mare
Chì stà zitta è ribella
À mezu à l’onde chjare
Hè nostr’isula bella
Alza e so cime sante è e so sarre appese
Cum’è per ringrazià u sole chì l’hà fatta
Fendu l’amore cù a sciuma è l’onda matta
Cusì sò nati i nostri li lochi è li paesi
E so calanche rosse i pedi tutti crosci
Abbraccianu per sempre u cor’ di lu marinu
È li rinaghji accesi cun estru cantarinu
Facenu u sirinatu à ogni fiume nostru
Antoine Parodin
Sabbatu u 25 d’Aostu di u 2018
Portu
Per avè u to amore
Girà tuttu u mondu sanu
Fatti vede u varanu
In un segnu di a manu
Per avè u to amore
Mustratti centu attrachjate
Dinò centu alburighjate
Pà e notte è matinate
Per avè lu to amore
Scrive nant’à ogni muru
È ogni celu più scuru
U to nome dolce è puru
Per avè lu to amore
Sunnià à l’ore belle
Ind’è l’ochji mette stelle
Abbraccià torna a to pelle
Per avè lu to amore
Ma par avellu più forte
Ùn mi ferma cà cantà
Cà stridà è mille volte
Cà scrive a mo vuluntà
Per avè lu to amore
Fariu n’importa chè
Andaraghju sin’à more
S’ella ti face piacè
Antoine Parodin
Luni u 3 di Sittembre di u 2018
Aiacciu
Notte di sognu
Hè calata pianu a notte
Nant’à a vechja cità
Ghjunghje l’ora di u sognu
Prestu s’hà da discità
Sopr’à e torre è u portu
Senza mancu suspirà
È t’aspettu impaziente
Com’è ogni sera torna
Aspettu in lu mio silenziu
A to voce chì ritorna
È i to capelli sciolti
O ventu chì parte è torna
À la luna splendurente
Sopr’à l’onde cristalline
Guardu u pagnu velu chì
Si sparghje nant’e culline
Ma ci sarà lu to lume
Da aspittà e mulline
Gira gira in lu mio capu
Cum’è una nannarella
A musica d’u to core
Chì m’accende ogni stella
È chì ribomba di più
Quand’a notte ci sfragela
Mi faci sente a to vita
Mi dai u to core in treccie
Cù e to parolle in focu
Sempre sempre cantareccie
Trà l’alburoni sfrundati
È di u sognu le leccie
Si finisce avà la notte
Cù le nostre sunniate
Scappi lesta ùn ti ritrovu
Trà tutt’e mo brame nate
Senza tè ùn pudaraghju
Gode e stonde è po l’annate
Antoine Parodin
Luni u 3 di Sittembre di u 2018
Aiacciu
Aviu sunniatu
Aviu sunniatu una sera, una notte
In lu vapore di u mare in bullore
À una donna chì cantava centu note
È l’avariu datu tutttu lu mio amore
Era bella è graziosa stu dolce fior’di stella
Ch’accindia per mè i s’ochji castagnini
À l’ora di u neru cantava a damicella
Strappendu mi l’affanu, tracciendu i mo camini
Vogliu parte cun tè, dorme sott’à la volta
À u chjaror’d’u celu, à e rabbie d’u mare
Vogliu cantà cun tè canzone di rivolta
È gode per u sempre e nostre l’ore chjare
Dapò sta seratina sentu sempre a to voce
A notte è a matina m’incanta è mi piglia
In stu ballu languente di rise à mezzovoce
È lu to visu caru m’innamora è spampiglia
Ma hè passata l’ora di stu sognu chì corre
Ti cercu sempre avà trà e vele d’a mente
T’aghju persu ma ti truvaraghju o amore
E nostre stonde ùn saranu più mai spente
À l’albore nascente stocu quì penserosu
À l’ora chì u mondu in lettu sempre dorme
Ripensu à lu to core, stu core calurosu
È la to voce ch’in mè lascionu e so orme
Antoine Parodin
Marti u 4 di Sittembre di u 2018
Aiacciu
jeudi 23 août 2018
Timpesta
Nant’i scoglii di Bussaghja
Sò centu è centu e sciumare
À invadisce tutt’a piaghja
Quand’ùn hè serenu u mare
Correnu cum’è muntoni
À lu ventu, e sciume amare
U celu si face grisgiu
Ùn si vede più a costa
Sopr’à l’onde ballulente
A torra ci hè sempre posta
À fighjulà l’orizonte
È u battellu ch’accosta
Viaghjemu, u vintulellu
Face ballà la to crina
Sott’à l’ambata chì corre
Hè in festa la marina
Pare finitu lu caldu
Ancu compia l’istatina
Mi pare un sognu stranu
Di rivede ti amore
Di sta timpesta forta
Sentu sempre lu rimore
È la to voce chì move
È attrista lu me core
Hè timpesta o la me cara
Hè spiccatu u nostru amore
Hè par sempre annigatu
In l’onde avà in furore
Hè par sempre annigatu
In lu mare d´u me core
Antoine Parodin
Ghjovi u 23 d’Aostu
Aiacciu
Sò centu è centu e sciumare
À invadisce tutt’a piaghja
Quand’ùn hè serenu u mare
Correnu cum’è muntoni
À lu ventu, e sciume amare
U celu si face grisgiu
Ùn si vede più a costa
Sopr’à l’onde ballulente
A torra ci hè sempre posta
À fighjulà l’orizonte
È u battellu ch’accosta
Viaghjemu, u vintulellu
Face ballà la to crina
Sott’à l’ambata chì corre
Hè in festa la marina
Pare finitu lu caldu
Ancu compia l’istatina
Mi pare un sognu stranu
Di rivede ti amore
Di sta timpesta forta
Sentu sempre lu rimore
È la to voce chì move
È attrista lu me core
Hè timpesta o la me cara
Hè spiccatu u nostru amore
Hè par sempre annigatu
In l’onde avà in furore
Hè par sempre annigatu
In lu mare d´u me core
Antoine Parodin
Ghjovi u 23 d’Aostu
Aiacciu
mercredi 22 août 2018
Mi parmettu
In notte scura di li to ochji
Chì nant'i mei mette un mascu
Vicinu à lu to fiancu cascu
È mi parmettu d'abbraccià ti
Ùn possu aspettà innamurata
Sott'à la luna, o bella bruna
M'ai incantatu
In notte scura di li to ochji
Vecu lu to visu lucente
Sentu e to parolle nucente
In notte scura di li to ochji
Cercu una lumera in u pagnu
Quand'in lu to mare mi bagnu
In notte scura di li to ochji
Ci aghju trovu una pelle d'oru
A to dulcezza è un tesoru
In notte scura li to ochji
Vecu ballà ste duie labbre
Quell'abbrugata chì à mè s'apre
In notte scura di li to ochji
Aghju finitu lu mio cantu
Fattu di tè core ma' frantu
A. Parodin
Marcuri u 22 d'Aostu di u 2018
Aiacciu
mardi 21 août 2018
In le to rime
In le to rime
Ci hè appena di sole
È di lumere accese
L’essenza d’un paese
In le to rime
Ci sò le storie è fole
I to lochi è viaghji
È centu paisaghji
In le to rime
Ci hè u pagnu d’umbria
Ma ancu una spannata
À mez’à ogni annata
In le to rime
Ci hè a malincunia
A gioia d’u ritornu
A notte è u ghjornu
In le mo rime
Ci hè appena di tè
Di lu to lindu versu
Di lu to universu
In le mo rime
Ci hè assai di mè
Di tuttu lu m’amore
Chì n’ùn pudarà more
Antoine Parodin
Marti u 21 d’Aostu di u 2018
Aiacciu
dimanche 19 août 2018
I dii di cimentu
Appariscenu avà in li nostri cuntorni
Vioti d’umanità, d’amicizia è spartera
Certi dii bugiardi cù quilli novi ghjorni
Chì vastanu i me lochi d’a più indegna manera
Morta hè l’arburatura è lu fiore muscantu
Pà sta goffa ruvina chì porta u testimoniu
Di a vita oghjinca è ciò chì vene accantu
U piacè di cumprà senza nisun’bisognu
I dii di cimentu spavinteghjanu a tarra
Giganti di turmentu di paura infinita
Eiu seccu u me pientu è la me musa cara
Mughja cù tutta a vita ma fate la finita !
A nostra sucietà si scorda di l’anticu
È di a verità pà lu soldu maestru
À mezu à i castichi eccu ùn ci hè più amicu
È po scappa l’anzianu pà lu novu è stranu estru
More la mio natura ma per sempre hè arritta
À difende u dirittu di pett’à u macellu
Dumane s’avvicina, a me tarra hè culpita
Ne vidaraghju sempre l’ale d’un bellu acellu
Sò sicuru o fratelli chì voi vi pisarete
In faccia à u dulore di lu vostru paese
È pà la vostra ghjente pace suminarete
Pà li nostri nimichi pagaranu e s’offese
Ma per la libartà sarà longa la via
Ma noi camparemu da muntagna à marina
Cù tutta a nostra spera è cù a fede viva
Cantaremu inseme « Diu vi salvi Regina »
Antoine Parodin
Fumaccia
À mez’à a fumaccia di a so sigaretta
Ch’ella tene à a bocca, ch’ella tene in la manu
Vecu li so capelli, u so sguardu saetta
Chì d’un colpu in u corpu mi piglia è mi trapana
À mez’à a fumaccia di a so sigaretta
Vecu u ballu languente d’a so bella statura
Cum’è una luciola in a so pupilla stretta
T’hà l’ochji di liona di calore è fridura
À mez’à a fumaccia di a so sigaretta
Chì face cum’un nulu divinu nant’a dea
À a pelle chì luce d’u core prediletta
È volta è gira è balla, ciambotta a mo idea
À mez’à a fumaccia di a so sigaretta
Chì mi schjarisce l’ore dendu lu so luciore
In la me notte nera, tù bella ghjuvanetta
M’ai fattu campà u to più chjaru albore
Dammi di lu to focu pà accende la chjara
Sigaretta d’amore chì ti mostra a so fiara
Dammi di lu to focu per ùn più mai piegne
È riscaldassi un pocu d’amore ch’ùn si spegne
Antoine Parodin
Dumenica u 19 d’Aostu di u 2018
Portu
samedi 18 août 2018
Tù o Djangò
Nant’à u ritmu u più indiavulatu
A meludia di cantu spurgulatu
Mi pare d’andà luntanu
Beie à un altra funtana
Tù mi porghji la to manu
È righjunghju a caravana
Mi pare d’esse, di fà parte d´i toi
Impruvisendu mi conti a to storia
Di a ghjente d’u viaghju
Hè un ghjornu pà un locu
È faci a to impruvisata
Par tè hè cum’è un ghjocu
Par tè hè cum’è un ghjocu
Tù o Djangò
Fà ballà i mo ricordi
Cù i to diti
Fà sunà ste sei cordi
Tù o Djangò
Cambiendu di strade è locu
Ma fà ci tutti
Ballà ingiru à u focu
Sona à a lesta u mondu ti seguida
Sona le gioie è le nostre ferite
Accende tutt’i lampioni
In la to notte gitana
Accende tutt’i mio sogni
Portami in la caravana
Manda ci via ver di lu to paese
Ver di li nuli chì sò à mane tese
Mostracci li to accordi
I minori è i maghjori
Mostracci li to sicreti
Cù i to diti à corri corri
Antoine Parodin
Sabbatu u 18 d’Aostu di u 2018
Portu
Fà ballà i mo ricordi
Cù i to diti
Fà sunà ste sei cordi
Tù o Djangò
Cambiendu di strade è locu
Ma fà ci tutti
Ballà ingiru à u focu
Sona à a lesta u mondu ti seguida
Sona le gioie è le nostre ferite
Accende tutt’i lampioni
In la to notte gitana
Accende tutt’i mio sogni
Portami in la caravana
Manda ci via ver di lu to paese
Ver di li nuli chì sò à mane tese
Mostracci li to accordi
I minori è i maghjori
Mostracci li to sicreti
Cù i to diti à corri corri
Antoine Parodin
Sabbatu u 18 d’Aostu di u 2018
Portu
Accesa
Hè tempu di serenità prumessa
Ùn sentu dì quell’alma sottumessa
Basta cusì
A tarra sente a piove ch’hè falata
È in la mio mente, a rabbia s’hè calata
È po s’hè spenta
Ma fermarà per sempre
A tristezza di quella
Lascita chì face entre
U so ricordu d’ella
È chì mi lascia senza
Quella presenza
Accesa
U celu hè grisgiu, u mo esse hè listessu
Risona è intisgia la nostra la prumessa
In l’onde lisce
Si sente u tonu è u ventu in timpesta
Chì dà u tonu à sta canzona in testa
Di l’autunnu
Nant’u mare le sciume
Nant’u mio core un velu
Ùn trovu più u lume
Chì face a vita bella
Ùn sentu più u prufumu
Di i soii i capelli
È si ne parte in fumu
U me sognu
Accesu
Sarà cumu
Difesu
A.P.
Sabbatu u 18 d’Aostu di u 2018
Portu
Sperenza
A finestra hè aparta à nant’à lu mio mondu
Veni à scopre lu appena, pianta di girà in tondu
Lascia corre u to estru, u to imaginà
È lascia la to alma e rime macinà
Senti l’aria chì canta è t’invita o fratellu
À guardà l’infinitu è mirà ogni stella
In celu chì spampilla quandu vene la notte
Guarda a luna d’argentu, fighjendu cù i t’ochji
A vita hè cusì d’una sola parolla
Iè manda tuttu à spassu, face cum’ella vole
Mai ùn si primureghja di quelli chì luntanu
Provanu à scuntrà si è unnisce e so mane
In ogni scornu di a pianetta turchina
Ci hè una canzunetta chì vene quì vicinu
À l’umanu in lu bughju d’a so vita straziata
Chì sempre la ripiglia à perdenne u fiatu
È si sveglia a cuscenza, si sumineghja amore
Di la nostra sperenza vidaremu lu fiore
A.P.
Veni à scopre lu appena, pianta di girà in tondu
Lascia corre u to estru, u to imaginà
È lascia la to alma e rime macinà
Senti l’aria chì canta è t’invita o fratellu
À guardà l’infinitu è mirà ogni stella
In celu chì spampilla quandu vene la notte
Guarda a luna d’argentu, fighjendu cù i t’ochji
A vita hè cusì d’una sola parolla
Iè manda tuttu à spassu, face cum’ella vole
Mai ùn si primureghja di quelli chì luntanu
Provanu à scuntrà si è unnisce e so mane
In ogni scornu di a pianetta turchina
Ci hè una canzunetta chì vene quì vicinu
À l’umanu in lu bughju d’a so vita straziata
Chì sempre la ripiglia à perdenne u fiatu
È si sveglia a cuscenza, si sumineghja amore
Di la nostra sperenza vidaremu lu fiore
A.P.
Solu in scena
Dop’avè vistu citadelle
Messu u capu ind’è e stelle
Per avè u core strappatu
Dop’avè circatu à sapè
Di a nostra storia ogni perchè
Ùn socu più innamuratu
E nostre prumesse à spassu
Ma oghje tuttu sguassu
Sò solu in scena
Rittu ver’ di lu m’avvene
Senza più pena
Sò solu in scena
Strappu tutte e mio catene
Sò solu in scena
Dop’avè persu un amore
Da ste carezze traditore
Tengu sempre u capu rittu
Dop’avè lu dettu di parte
È andà à gode cù l’altru
U me core cusì feritu
Mi fermu solu è zergosu
Mai più amurosu
Antoine Parodin
Sabbatu u 28 di Lugliu di u 2018
Portu
Senza
U to passu in a rena
Si sguassa pianu pianu
A to voce sirena
È a to manu
Accarezzanu a sponda
E stonde sempre liscie
Di lu me mare mondu
Senza finisce
Quandi lu monte intisgia
U mare calma stesa
Scappanu i nuli grisgi
In attesa
Di vede un sole novu
Innurà li d’albore
Quand’u so passu move
È corre
In u spaziu tamantu
Di lu versu amurosu
Si tace lu mio cantu
U marosu
Marosu d’i to ochji
Celente d’a to pelle
À cantu à mè ti ciotti
È e stelle
È nunda, oghje, più nunda
Mi face com’è prima
Quella carezza muta
È quessa rima
Ùn ne pò più di sprime
L’infinitu d’assenza
È si tace a marina
Senza
Antoine Parodin
Ghjovi u 21 di Ghjugnu di u 2018
Aiacciu
Forse ch’un ghjornu
Forse ch’un ghjornu o cara a sai tù
Ci emu da truvà per ùn lascià ci più
Forse chì lu to visu hè eternu
Di più cà ste puesie in quaternu
T’aghju da truvà un ghjornu è più mai
Ti lasciaraghju ancu s’è ti ni vai
Ma hè un sognu s’è t’ùn lu voli sente
Sò innamuratu ùn pò esse altrimente
Forse chì sè sempre luntana à mè
Forse chì li mio canti sò per tè
Forse ch’un ghjornu pudaraghju cantà
Tuttu st’amore chì provu à piattà
Ti vogliu dì in sta dichjarazione
Chì sè per mè la più grande passione
Ti tengu cara per li guai è lu bè
È più n’ùn vogliu stà ne luntanu à tè
Forse ch’un ghjornu l’amor’ fiurisciarà
Sarà cum’ella sarà
Antoine Parodin
Dumenica l’11 di Marzu di u 2018
Portu
I Trè Signori
U celu hè serenu da sopr’à Ota è Portu
Un arcu balenu ghjunghje da sopr’u portu
Ma pesa i to ochji versu a muntagna altiera
Fideghjammi st’omi è senti a storia vera
I Trè Signori sanu l’umanità
Tutt’i tisori di u tempu chì và
I Trè Signori di noi guardiani
Chì sò di l’ore i maestri arcani
Da l’alba à u ghjornu, ci stanu e sentinelle
Sò pitrificate par sempre sott’e stelle
Chì sanu d’u tempu è li nostri sicreti
Persi ind’è lu ventu cù tutti i nostri detti
Da la mio finestra, rimiru quellu mare
D’onde sempre linde è d’acque sempre chjare
È stendu lu sguardu versu lu monte stranu
Chì tene u so locu è ancu u mondu sanu
I Trè Signori sanu l’umanità
Tutt’i tisori di u tempu chì và
I Trè Signori nati un ghjornu à l’albore
Sò i maestri d’u secretu d’amore
I Trè Signori...
A.P.
Sabbatu u 18 d’Aostu di u 2018
Portu
Pientu
In la stretta ùn ci hè più lume
Mi manca lu to prufume
U sole hè dighjà ciuttatu
Cercu u to visu fatatu
In celu manc’una stella
Socu solu o damicella
Nant’u paese serenu
Scappatu hè l’arcu balenu
È po fermu in notte nera
Senza voce è senza spera
A to bocca hè un ricordu
Chì n’ùn semu più d’accordu
È tù chì ni voli andà
Madonna, chì possu fà ?
U core si n’hè andatu
Senza manc’un basgiu datu
In li to ochji
Ùn ci hè più nund’avà
Manc’una lacrima à sculà
In li mo ochji
Ci n’hè una
Chì dice a me sfurtuna
È tù chì oghje
Ti ne sè andata
À gode a vita libarata
Eiu chì oghje
Pienghjuleghju in vanu
Sè partuta luntanu
Antoine Parodin
Sabbatu u 18 d’Aostu di u 2018
Portu
vendredi 17 août 2018
U portu
Cercu u portu
Duva sarà
L’ultimu scalu
Nimu ùn lu sà
Stu divinu ortu
Di benistà
Prufumu callu
Ùn ti n’andà
Soffiu dulcezza
Voce amarezza
Canzona morta
Mi chjode a porta
N’ùn vene stu mumentu
A fine d’u turmentu
Sognu di sera
Chì si ne và
Com’un battellu
Senza guardà
L’onda chì ci era
Per navigà
È u castellu
Di mare indà
Battelli tonti
À l’orizonti
Ferite amare
Perse in li mare
U mare di lu pinsà
Ch’u tempu tene è sà
Duva sarà
L’ultimu scalu
Nimu ùn lu sà
Stu divinu ortu
Di benistà
Prufumu callu
Ùn ti n’andà
Soffiu dulcezza
Voce amarezza
Canzona morta
Mi chjode a porta
N’ùn vene stu mumentu
A fine d’u turmentu
Sognu di sera
Chì si ne và
Com’un battellu
Senza guardà
L’onda chì ci era
Per navigà
È u castellu
Di mare indà
Battelli tonti
À l’orizonti
Ferite amare
Perse in li mare
U mare di lu pinsà
Ch’u tempu tene è sà
Mea sè tù
Bella sè tù
Cum’è lu ghjornu in fiara
D’u mo « ti tengu cara »
Strana sè tù
Quandu lu ventu in festa
Sumena la timpesta
Cara sè tù
Da lu core cuntentu
À u basgiu accunsentu
Chjara sè tù
Cum’è un segnu d’alba
O un sole chì scialba
Core sè tù
Un solu batticore
È nunda n’ùn pò more
Cantu sè tù
Quellu d’alma maestra
Quand’apri a to finestra
Fiume sè tù
Chì corre in lu mio esse
Chì mi strughje è mi tesse
Focu sè tù
D’amore mai spintu
Di core mai strintu
Mea sè tù
Perchè cara ti tengu
È sempre t’appartengu
Mea sè tù...
Antoine Parodin
Luni u 2 d’Aprile di u 2018
Portu
Nanna
Dormi u mo tesoru, chjodi i t’ochji d’oru
A notte hè venuta, ogni voce hè muta
Senti a mo zitella, a mo nannarella
Chjodi i t’ochji d’oru, dormi u me tesoru
Fora la farfalla di u celu fala
Ogni stretta hè nera, hè ghjunta la sera
Dormi o tisurellu, hè scuru lu celu
Hè muta a funtana, ascolta a me nanna
Pensa à li to ghjochi, mezu à li to lochi
A ghjurnata in scola è l’acqua chì scola
S’accende la diana, sopr’à a muntagna
U ventu in l’alivi, li to sogni vivi
Cheta ti o cara, senti a mo ghitara
Dormi cù lu cantu di l’acellu accantu
Voli sopr’u mondu, a natura in tondu
Vai induva voli, in dui o trè voli
Sarè la mio ciuccia in la to casuccia
U più bellu fiore quellu di l’amore
Sarè la mio stella, dolce damicella
Nanzu à tuttu què, dormi, voli bè ?
Antoine Parodin
Sabbatu u 21 d’Aprile di u 2018
Portu
Oghje
Oghje chì si move un paese vivu
Cù sperenze nove in core allegria
Oghje chì si crede à un novu fà
Cù un’antra fede da pudè campà
Oghje chì ci semu à un crucivia
Ma femu la inseme quella nova via
Oghje chì s’invita à fà chì a chjama
Sia infinita pà la nostra mamma
Oghje chì si volta, oghje chì si stà
À voce rivolta cantemu o cumpà
Oghje chì si parla a lingua d’u core
A lingua chì ciarla, ride, mughja incore
Oghje chì s’inzerga ogni voce umana
Oghje chì si pesa in celu ogni manu
Oghje chì si stende in la nostra tarra
Chì n’ùn hè à vende quell’idea cara
Oghje ch’in paese si sente cantà
Oghje chì si pesa da quì à quallà
Una vera chjama, fiamma d’unità
È Corsica mamma vole libertà !
Aiò o fratelli ! Ùn piantate avà
Aiò chì dumane per noi sarà
Aiò o surelle di l’umanità
Chì Corsica mamma vole libertà !
Antoine Parodin
Vennari u 1ma di Ghjugnu di u 2018
Aiacciu
À tè
À tè
Vanu li mio sentimenti
Chjosi chjosi in la mio mente
Per tè
Sò e canzone chì scrivu
D’un amore sempre vivu
Ed eiu
À fiancu à tè socu pocu
Ma à tè tuttu mi docu
Per mè
Sè u me sole, a mo fiara
Sè quella ch’o tengu cara
Per mè
Cun tè
Vogliu campà le mio pene
Le mio gioie di l’avvene
In tè
Vanu e staghjone addunite
L’allegria è e ferite
È s’è
N’ùn voli sente a mio chjama
Quella d’un core chì t’ama
Sarà
Lu mi’ avvene di dulore
Chì sè lu me solu amore
Amore
Antoine Parodin
Vanu li mio sentimenti
Chjosi chjosi in la mio mente
Per tè
Sò e canzone chì scrivu
D’un amore sempre vivu
Ed eiu
À fiancu à tè socu pocu
Ma à tè tuttu mi docu
Per mè
Sè u me sole, a mo fiara
Sè quella ch’o tengu cara
Per mè
Cun tè
Vogliu campà le mio pene
Le mio gioie di l’avvene
In tè
Vanu e staghjone addunite
L’allegria è e ferite
È s’è
N’ùn voli sente a mio chjama
Quella d’un core chì t’ama
Sarà
Lu mi’ avvene di dulore
Chì sè lu me solu amore
Amore
Antoine Parodin
T’aspettu
Face un tempu chì t’aspettu
È a mio voce si stanca
U me core hè strintu in pettu
È ne batte à parte manca
Tremu d’un avè ti à latu
Quandu lume s’hè calatu
Vogliu la to abbracciata
Chì riscalda lu mio esse
Nutrisce a mio sunniata
Sai le mo notte tesse
Cù stu filu riccamatu
È da mè ne tantu amatu
À lu chjaror’ di le stelle
È di a luna d’argentu
Cantu le mo riturnelle
Cun fervore mai spentu
Da l’attrachjata à l’albore
Cantu tuttu lu m’amore
Senti u nostru fiumicellu
Chì fala tuttu cuntentu
Versu u mare cù l’acellu
Cacciendu ci ogni pientu
À l’ora chì t’addurmenti
Cù i nostri li ramenti
È a mio voce si stanca
U me core hè strintu in pettu
È ne batte à parte manca
Tremu d’un avè ti à latu
Quandu lume s’hè calatu
Vogliu la to abbracciata
Chì riscalda lu mio esse
Nutrisce a mio sunniata
Sai le mo notte tesse
Cù stu filu riccamatu
È da mè ne tantu amatu
À lu chjaror’ di le stelle
È di a luna d’argentu
Cantu le mo riturnelle
Cun fervore mai spentu
Da l’attrachjata à l’albore
Cantu tuttu lu m’amore
Senti u nostru fiumicellu
Chì fala tuttu cuntentu
Versu u mare cù l’acellu
Cacciendu ci ogni pientu
À l’ora chì t’addurmenti
Cù i nostri li ramenti
Una vita
Aghju sfrisgiatu l’acque di tanti è tanti mari
N’aghju vistu li porti, i veli è i vascelli
Aghju campatu a vita cum’un volu d’acelli
Aghju tastatu i venti i dolci è po l’amari
Aghju tuccatu e tarre, i paesi è cunfine
Aghju vulsutu tene in manu ogni stonda
Aghju vulsutu vede a stesa la più tonda
Viaghjà in u mondu senza pinsà à a fine
Aghju basgiatu labbri, sò statu innamuratu
Cunnisciutu aghju amori ancu tristezze è pene
Vuliu scopre tuttu senza guardà l’avvene
Aghju alzatu una casa cù u cantu muratu
Socu natu in un mondu di pace ancu di guerre
Aghju vulsutu fà d’una voce rinnova
Una canzona bella cù una rima nova
Di li mo ochji scuri, a tarra vogliu vede
Aghju sappiutu sempre ciò ch’ella hè a richezza
Di vultà n’u so nidu dop’à ogni partanza
Di ritruvà famiglia è cose d’impurtanza
Dop’à i pienti, i mughji, a gioia è a tristezza
Aghju cantatu a vita, aghju cantatu a morte
Aghju persu battaglie, aghju vintu un amore
Aghju coltu a passione cum’è pò esse un fiore
Aghju apartu i cori, aghju apartu e porte
Ne aghju fattu troppu, mi ne possu andà
Versu quelle alte sponde in u celu quallà
Aghju à cuntinuvà à dì è à cantà
Sin’a fine d’i tempi è di l’eternità
A.P.
21/07/2018
Portu
N’aghju vistu li porti, i veli è i vascelli
Aghju campatu a vita cum’un volu d’acelli
Aghju tastatu i venti i dolci è po l’amari
Aghju tuccatu e tarre, i paesi è cunfine
Aghju vulsutu tene in manu ogni stonda
Aghju vulsutu vede a stesa la più tonda
Viaghjà in u mondu senza pinsà à a fine
Aghju basgiatu labbri, sò statu innamuratu
Cunnisciutu aghju amori ancu tristezze è pene
Vuliu scopre tuttu senza guardà l’avvene
Aghju alzatu una casa cù u cantu muratu
Socu natu in un mondu di pace ancu di guerre
Aghju vulsutu fà d’una voce rinnova
Una canzona bella cù una rima nova
Di li mo ochji scuri, a tarra vogliu vede
Aghju sappiutu sempre ciò ch’ella hè a richezza
Di vultà n’u so nidu dop’à ogni partanza
Di ritruvà famiglia è cose d’impurtanza
Dop’à i pienti, i mughji, a gioia è a tristezza
Aghju cantatu a vita, aghju cantatu a morte
Aghju persu battaglie, aghju vintu un amore
Aghju coltu a passione cum’è pò esse un fiore
Aghju apartu i cori, aghju apartu e porte
Ne aghju fattu troppu, mi ne possu andà
Versu quelle alte sponde in u celu quallà
Aghju à cuntinuvà à dì è à cantà
Sin’a fine d’i tempi è di l’eternità
A.P.
21/07/2018
Portu
A me tarra
Longu u mare sirenu
À culore d’argentu
Ci truvarè un locu,
Una sponda di rena
À l’assaltu d’u ventu
Chì ne face un ghjocu
Vidarè la so costa
Per sempre assuliata
In faccia à l’onda d’ogliu
A calanca in rossu
À u monte liata
Da sopr’à ogni scogliu
Quessa hè a mio tarra
Quella ch’o tengu cara
Da u mare à a sarra
L’aghju sempre da amà
Quessu hè lu m’agrottu
U me scalu, u me portu
Ch’in core sempre portu
Quì ci vogliu campà
Hè un locu di fole
È di muntagne d’oru
È paisoli appesi
Hè un locu di sole
U mio solu tisoru
Fattu di lumi accesi
Un celu spurgulatu
Ghjoca cù li s’acelli
Si ridenu d’e piove
Sò sempre latu latu
Cù u mare è e stelle
Quandu la notte move
Quandu scapparà lu ghjornu
Nant’à le to sponde care
S’accindarà torna u fornu
È i canti è e ghitare
Quandu ghjunghjarà l’albore
A dolce è fresca rusata
Pinsaraghju à tè amore
Nant’a to petra pusata
Antoine Parodin
Dumenica u 5 d’Aostu di u 2018
Aiacciu
Al di là
Al di là le nostre cunfine
Al di là d’u nostru mondu infidu
Al di là di tutte e nostre lite
Al di là di le nostre ferite
Ti ne stai quallà
Tù
In lu to celu immensu
À culore d’argentu
Noi
Ferma in core u visu
È u toiu u ramentu
Tù
In lu to paradisu
À mezu à l’anghjulelle
Noi
Aspittemu u surrisu
Chì falarà d’e stelle
Tù
Da sopr’à Cursichella
Curunnata di lume
Noi
Guardemu quell’acella
Chì frisgiuleghja e sciume
Tù
Ci guardi d’a finestra
Di lu to locu appesu
Noi
Pinsemu à tè suvente
U ricordu hè accesu
Tù
Godi l’eternità
À mez’à l’ortu santu
Noi
Per tè emu à cantà
Cù u nostru core frantu
Antoine Parodin
Marcuri l’8 d’Aostu di u 2018
Portu
Sirinata addulurata
Vogliu cantà per tè, mi lasci ùn sò perchè
O cara preferita
Avanzu in a nuttata cù l’alma addulurata
Cusì trista è ferita
Ti cantu sti canzoni chì sempre in li to sogni
Volenu risunà
È lu core chì batte, la me mente chì schiatte
U filu sunnià
S’empie tutt’a mo vita di tristezza infinita
Sott’à lu to balcone
A luna à pianghjulà è in celu culà
L’estru d’a mo passione
More lu ghjornu senza fà tace quella assenza
Chì a pena sumena
Ed in sta calma notti, lucenu li to ochji
Cù la luna serena
Si mischja lu mio cantu à l’acqua quì accantu
Chì corre in la funtana
Po scappa lu mio pientu in murmuru di ventu
Sciroccu o tramuntana
A puesia hè persa in quella alma spapersa
Chì cerca lu riposu
A rima s’alluntana à lu son’ di campana
Nant’u raportu posu
Antoine Parodin
Inscription à :
Articles (Atom)