lundi 10 juin 2019

È spessu...

È spessu mi vultavi cum’una fiura antica
Da truvà li mo passi quand’a sperenza trica
Versu la to lumera, un sole chì camina
È l’ora d’u vultà paria più vicina

Una à una e to stonde à e meie addunite
Anu trovu a so strada à mez’à ghjente infide
È l’oru di u ghjornu da noi scumpartutu
Hà impannatu di rise u ricordu partutu

È spessu mi vultavi à l’orli d’i silenzii
D’i sogni smisurati è di i celi immensi
È a to voce pura strappava u malistà
Per apre centu porte, appruntà si à andà

Una à una e to stonde, solchi d’eternità
Nutrisceranu i versi d’un cantu chì sarà
A sumente matura d’avvene à custruì
Da mustrà chì stu fiore pò sbuccià ancu quì

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire