mercredi 24 avril 2019

For’ di ragiò

L’aspittarè ‘ssi ghjorni cum’u tempu chì torna
Invadisce u to sguardu è annega i to ghjorni
Ùn ti truvarè nunda da unnisce ‘sse rive
È ti firmarà solu scrive scrive eppo scrive

Scrive a matina pura nant’à u to quaternu
A strinta a più sincera di a manu fraterna
U frascheghju d’argentu nant’à a to nuttata
E centu stonde sperse d’a vita sunniata

Scrive senza piantà, senza cuntà ne l’ore
Ùn sapè a stagione ne u tempu d’u fora
Scrive cum’è tù campi di tristezza è di gioia
Strappà tutt’e cunfine chì ci stalla l’annoiu

U to ricordu amatu ch’in l’aria pianu balla
U nostru amore rè chì piglia le so ale
Po si lampa in u celu da a cima d’u monte
È u to cantu apertu ch’abbraccia l’orizonte

È tandu a to scrittura ùn trova più a strada
Sè viota d’ogni sensu, d’ogni penseru in fiara
Chì ai datu tuttu, cum’è ciò ch’o ti dò
Fora d’ogni turmentu è for’ d’ogni ragiò

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire