Era quì nant’u so scogliu
Fighjulendu a mane, a sera
U mare furiosu o d’ogliu
Sempre d’a stessa manera
Era quì in lu so portu
À carizzà i so pedi
Era lu so versu scioltu
Ùn cuntava mancu i pedi
Era un omu à u mare
Era un mare à un omu
Eranu duie alme chjare
Cù un stintu mai domu
Era quì nant’u so molu
Guardendu a stesa turchina
Dicendu : « ùn sò mai solu
Ci hè iss’onda quì vicina »

Era quì è po quallà ne
Tuccava ogni cuntinente
À timpesta, à sulane
Tinendu le sempre à mente
Era quì nant’u so scogliu
Era quì à fighjulà
Ma l’omu è u mare d’ogliu
Sò inseme in l’eternità
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire